Tourists for a day - Εκδρομή Taj Mahal

 SCROLL DOWN FOR ENGLISH

 
Τριτη φορα στην Ινδία, ήρθε επιτέλους η καταλληλη στιγμη να δω το Ταζ Μαχάλ. Δεν ξέρω αν το έχω αναφέρει ποτε, αλλά ανέκαθεν μου άρεσε η Ινδία, ο πολιτισμός της, τα χρώματα, η μουσικη. Ήθελα να την επισκεφθώ, μάλιστα ήταν όνειρο για μένα και ας μου έλεγαν κάποιοι φίλοι που την είχαν δει "τι να πας να κανεις στην Ινδία; Μες τη βρωμια και το χαμο είναι, χάλια!". Δε με ενδιέφερε τι έλεγαν, εγω Ινδία ΚΑΠΟΤΕ θα ταξίδευα. Η μοιρα τα έφερε έτσι που η Ινδία μπήκε ξαφνικα και αναγκαστικά στη ζωη μου. Φυσικα ποτε δε θα μπορουσα να διανοηθω ότι θα πήγαινα να δω το Ταζ Μαχαλ καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσι. Ας είναι. Έστω έτσι, ΠΗΓΑ!!

 

Έχοντας λοιπόν την άδεια της γιατρου μου μιας και ηδη ήμουν σε 5ημερο διάλειμμα απ'τη θεραπεία, αποφασίσαμε με τον Θοδωρη να αρπαξουμε την ευκαιρία και να πάμε την εκδρομή στην Αγρα, που μας κανόνισε η μάνατζερ της κλινικής. Φύγαμε απο το Δελχι το μεσημέρι της Τετάρτης, φτάσαμε βράδυ στην Αγρα, ξενοδοχειο, το επόμενο πρωι (στις 6 δηλαδη) πήγαμε στο Ταζ Μαχαλ και το μεσημερακι πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Ταξίδι αστραπή δηλαδη, κουραση, ταλαιπωρια, αλλα άξιζε όσο δεν φανταζομασταν ποτε! Δεν μπορω να περιγράψω πως είναι το Ταζ Μαχαλ απο κοντα. Ο,τι λέξεις σκέφτομαι είναι "λίγες". Ούτε οι φωτογραφίες λένε τίποτα. Αν κάποιος έχει την τύχη ποτε και παει, θα καταλαβει τι εννοω.Συγκίνηση και δέος. Μόνο αυτο σας λέω.

Σήμερα είναι Σάββατο και το σώμα μου ακόμα πονάει απ'τη διαδρομή. Το εθνικό δίκτυο Δελχι-Αγρα είναι απίστευτο. Λακκούβες και σαμαρακια συνέχεια. Απότομα φρεναρισματα για να διασχίσουν το δρόμο αγελάδες, παγωνια, μαϊμούδες, καμηλες. Κραδασμοί στο οδοστρωμα, ποδήλατα, κάρα, τρικυκλα με 15 άτομα να κρέμονται πανω τους, οικογένειες με μωρά τετρακαβαλο σε "παπακια", αν μη τι άλλο, η πιο κουραστική διαδρομή της ζωής μου ήταν συγχρόνως και η πιο ενδιαφέρουσα. Ναι έχει και βρωμιά η Ινδία και γίνεται ο τρελός χαμός...Τη λατρευω!!

This is my third time in India and the right time to see the Taj Mahal has finally arrived. I don’t know if I’ve mentioned this before but I’ve always liked India. Its culture, colours and music. I’ve always wanted to visit; in fact it has been one of my dreams even though friends who had been kept telling me “Why on earth do you want to visit India? It’s filthy and chaotic, it’s terrible!” I didn’t care what they said; I would travel to India SOMETIME. As fate would have it, India entered my life suddenly and out of necessity. Of course I never imagined that I’d be visiting the Taj Mahal confined to a wheelchair, but so be it I WENT!!!

Having received permission from my doctor and seeing I was on a five day break from my therapy, Thodoris and I decided to grab the chance and go on the excursion to Agra, which the clinic’s manager Jyoti arranged for us. We left Delhi at noon on Wednesday and arrived at the hotel in Arga that evening, the next morning (at 6.00am) we went to the Taj Mahal and at lunchtime we made our way back to Dehli. A lightning trip, in other words fatigue and hassle but it was worth more than you can ever imagine! Words cannot describe what the Taj Mahal is like up close. Not even photos do it justice. If any of you are ever lucky enough to go, you’ll understand exactly what I mean. It’s emotional. That’s all I’m saying.

Today is Saturday and my body still hurts from the excursion. The Delhi-Agra national road is unbelievable. Potholes and constant bumps. Sudden braking to allow cows, peacocks, monkeys to cross the road. Shocks from the road surface; bicycles, carts, tricycles with 15 people hanging on them, families with babies riding 4 astride on “mopeds” of all things. It was the most exhausting journey of my life and yet it was also the most interesting. Yes India is indeed dirty and chaotic….but I LOVE IT!

Ένας μήνας πέρασε - June's Video

Πέρασε ένας ολόκληρος μήνας! Ναι μεν πολλη δουλεια, κούραση, αφόρητη ζέστη, αλλα πέρασε παρα πολυ γρήγορα. Και με γέλιο και με αγάπη και δάκρυα (λίγα) και με αρκετό κοτόπουλο!
Αποφάσισα λοιπον, στο τέλος κάθε μήνα να φτιαχνω ένα μικρο βιντεακι για να βλέπουμε όλοι μαζι την οποια πρόοδο έχω. Το βιντεο του πρώτου μήνα για όσους δεν το είδατε ήδη είναι εδω:  JUNE Update
Οι φωτογραφίες και τα βιντεο τραβήχτηκαν φυσικα απ´τον Θοδωρη, το μοντάζ κλπ το έφτιαξα εγω στο iPhone μου (επειδη ρωτάτε).

Πολλοι ξέρω ότι μ´εχετε βαρεθεί και δε σας αδικώ...εδω με έχω βαρεθεί εγω. Όμως συνεχίζω να είμαι άρρωστη και να μην έχω κι άλλη επιλογη δυστυχώς. Εσείς έχετε: Σταματήστε τώρα να διαβάζετε και κάντε με unfollow στα social media. Σοβαρα, δεν υπάρχει πρόβλημα.

Όσοι συνεχίζετε ομως και με στηριζετε και μ'αγαπατε, ξέρω ότι θα βάλετε ένα χεράκι να τελειώνουμε. Τόσους μήνες εσείς, η οικογένεια μου, στενοί φίλοι, πολεμάμε να βρούμε τα χρήματα για την πολυδαπανη παραμονή μου στην Ινδία. Καταφέραμε πολλα και ευχαριστω ολους για αυτο. Μένουν €15,000 να μαζευτούν και ξέρω ότι μπορούμε απο εδω να το καταφέρουμε. Περισυ μαζεψαμε τα διπλάσια σε χρόνο ρεκόρ. Ξέρω είναι πιο δύσκολα τα πράγματα φέτος. Πιστέψτε με το ξέρω καλα. Αν όμως μαζευτουμε πολλοι γίνεται. Θα σας ενημερώνω καθημερινά που βρισκόμαστε. Οι €15,000 που λειπουν αφορουν αποκλειστικά την εξόφληση της κλινικής Nu Tech Mediworld και ΜΟΝΟ. Τι καλυπτει η κλινικη μπορειτε να δειτε σε αυτο το περσυνο ποστ.

Ελάτε να ολοκληρώσουμε αυτο το "ταξίδι αγάπης" που βοηθησατε να ξεκινήσει περισυ. Ο καθενας όπως μπορει. Με κοινοποιήσεις και retweets αυτού του ποστ, με κατάθεση στην τράπεζα Πειραιώς, ή με δωρεά μέσω PayPal (τα στοιχεία είναι πανω, στη δεξια στηλη του μπλογκ).

Σας ευχαριστω για τη στήριξη όλο αυτόν τον καιρο. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.

A whole month has passed!! Yes with a lot of work, tiredness, unbearable heat on the one hand but on the other it went by very quickly with laughter, love and tears (a few) and with enough chicken!

I’ve decided to make a small video at the end of every month so that we can all see how much progress I’ve made. The first month’s video, for those who haven’t seen it already is here. Photos and video by Thodoris of course and I edited the video and put together the presentation on my iPhone. (Some of you asked).

I know that many of you are tired of me and I don’t blame you, I’m tired of myself! Unfortunately I have no other choice, you have! Just stop reading and unfollow me from all social media. Those of you still here I know will lend a hand to get this over with. Through the duration of all these months, my family, close friends and all of you have been fighting to find funds for my expensive stay in India. We have managed a lot and I thank you all for that. All that is left to raise is another €15,000 and I know that we can manage to do this here. Last year we raised twice the amount in less than a week. I know things are tough, believe me I know it only too well. But if we all get together we can do it. I’ll be informing you on the progress made and the amount raised on a daily basis. Come let’s finish this “journey of love” that we embarked on together last year. Each of you do what you can, be it by simply sharing or retweeting this post, making a deposit at Pireaus Bank or a donation through Paypal.

Thank all for the support!!