Τελευταίο; Enough is Enough?

* Scroll down for English *

Τελευταίο ποστ; Enough is enough? Γιατι; Τι εννοείς Τζωρτζάκο;... Θα σας εξηγήσω και στο τέλος του ποστ νομιζω θα καταλάβετε. Και μαλλον θα συμφωνήσετε. 

Τις προάλλες έφτιαξα ξανά το ιατρικο ιστορικό μου. Λιγότερο περιγραφικο, αλλα πιο κατανοητό, πλήρες και ενημερωμένο, ώστε να το βάλω εδώ, στη σελίδα "My History" (αφού μεταφραστεί και στα αγγλικά). Άλλωστε πολλοί ιατροί και μη, με ρωτάνε διάφορα που δυσκολεύομαι πια να θυμηθώ, οποτε η ανάγκη της παρακάτω λίστας ηταν επιτακτική. Πάμε λοιπόν μια ανασκόπηση:

~~~ Ιατρικό Ιστορικό ~~~

Σεπτ. 2007: Πρώτο νευρολογικο σύμπτωμα αδυναμία αριστερού καρπού. 
 

Νοεμβ. 2007: Εξέταση απο νευρολόγο, καμμία ανησυχία, πρόταση για χορήγηση κορτιζονης "για να δούμε πως θα παει", αρνήθηκα. 

Φεβρ. 2008: MRI εγκεφάλου και αυχένα, φυσιολογικά. 

Μάιος 2008: Εισαγωγή στο Αιγινητειο Νοσοκομείο, Αθηνα. Παραμονη 4 μέρες, εξετάσεις παντός είδους. Διάγνωση: Συνδρομή κινητικού νευρωνα χωρίς παθολογικά ευρήματα. Προτεινόμενη θεραπεία: Καμμια. Συστήθηκε επανεξέταση σε 3 μήνες. Ήδη εξάπλωση ελαφριας αδυναμίας στο δεξί χέρι. 

Ιούνιος 2008: Ιριδολογος. Διάγνωση: Φλεγμονή στην υποφυση. Προτεινόμενη θεραπεία: Βιταμίνες, συμπληρώματα. 

Παράλληλα έκανα τοπικά στα χέρια, ενέσεις όζοντος σε ειδικευμένο ιατρείο. 

~Βελτίωση στα χέρια, αρχή επιδείνωσης σε βαδιση/ισορροπία~

Οκτ. 2008: Gemelli Hospital, Rome Italy. Ειδικός σε ALS νευρολόγος/καθηγητής. Διάγνωση: Καμμια - (αποκλεισμός ALS μιας και δεν υπήρχαν συμβατά ευρήματα)
Προτεινόμενη θεραπεία: Συνέχιση των βιταμινών κλπ που ήδη έπαιρνα.

Μάιος 2009: MRIs ξανά φυσιολογικές Ολιστικος νευρολόγος. Διάγνωση: Πιθανή πυραμιδικη συνδρομή. Προτεινόμενη θεραπεία: Συμπληρώματα, διατροφή, βιταμίνες, φυσικοθεραπεια. 

Μάιος 2009: “Biophysics-Research, Rome Italy. Εξειδικευμένο κέντρο ερευνών ALS και παρόμοιων νόσων. Διάγνωση: Φλεγμονή, μύκητες, τοξινες στην υποφυση (αποκλεισμός ALS μιας και δεν υπήρχαν καθόλου  συμβατά ευρήματα). Προτεινόμενη θεραπεία: Πρωτόκολλο με βιταμίνες, συμβατικά και ομοιοπαθητικα φάρμακα, συμπληρώματα. 
~Μικρή βελτίωση στα πόδια, γενική επιδείνωση~

Ιουλ. 2009: Άλλος Ολιστικος ιατρός. 
Διάγνωση: Φλεγμονή στην υποφυση, οξείδωση, τοξινες. Προτεινόμενη θεραπεία: Συμπληρώματα, ειδική διατροφή, βιταμίνες, βελονισμός, φυσικοθεραπεια. 

Αυγ. 2009: Mass. General Hospital, Boston USA. Διάγνωση: Πιθανή ALS. Προτεινόμενη θεραπεία: Riluzol (Rilutek) και ελπίδα!

Νοεμ. 2009: Freiburg Germany, Dr. D. Klinghardt. Διάγνωση: Borrelia (Lyme Disease) manifested in ALS symptoms. Προτεινόμενη θεραπεία: 5σελιδο πρωτόκολλο με βιταμίνες, φάρμακα, ενδοφλέβια γλουταθειωνη κ.ά., βότανα· αδύνατον να πραγματοποιηθεί σωστά. 

Δεκ. 2009-Απρ. 2010: Ορθοβιοτικη + Ticeba (of Germany), Αθηνα. Θεραπεία με βλαστοκύτταρα (3 εγχυσεις). 
~Καμμια ορατή μεταβολή~

Δεκ. 2009-Ιούνιος 2010: Παράλληλα με τα παραπάνω έκανα συνεδρίες HBOT (υπερβαρικο οξυγόνο), καθώς και ρεικι, ρεφλεξολογια. 

Αυγ. 2010: IGeneX Lab, California USA. Ειδικες αιματολογικές εξετάσεις. Θετική σε Lyme Disease.  Διάγνωση απο Αμερικανό νευρολόγο μέσω εκτενους επικοινωνίας με email: Χρόνια Νόσος Lyme 3ου Σταδιου. Προτεινόμενη θεραπεία (επιβεβαιωμένη και συνταγογραφημενη απο Ελληνα ιατρό που με παρακολουθούσε παράλληλα): Ενδοφλεβια αντιβίωση, φάρμακα, συμπληρώματα. Φυσικοθεραπεια. ΗΒΟΤ. Έβαλα picc line. 

Αυγ. 2011: Nutech Mediworld, N. Delhi India. Θεραπεία με εμβρυικα βλαστοκύτταρα (διάρκεια 2 μήνες).  Αντιβίωση ενδοφλέβια και βιταμίνες. 
Φυσικοθερ., Εργοθεραπεια. 
~Μικρή βελτίωση γενικά~

Φεβρ. 2012: Nutech Mediworld, N. Delhi India. 2η θεραπεία με εμβρυικα βλαστοκύτταρα (διάρκεια 1 μήνας). 
Αντιβίωση ενδομυικά και βιταμίνες. 
Φυσικοθερ., Εργοθεραπεια
~Περαιτέρω βελτίωση, ειδικά στο περπάτημα ~

Ιούνιος-Νοεμ. 2012: Nutech Mediworld, N. Delhi India. 3η θεραπεία με εμβρυικα βλαστοκύτταρα (διάρκεια 6 μήνες). Αντιβίωση ενδοφλέβια και βιταμίνες. 
Φυσικοθερ., Εργοθεραπεια. Έβαλα port-a-cath (Αυγ. 2012) λογω έλλειψης ορατων φλεβων για χορήγηση φαρμάκων και βλαστοκυττάρων. 
~Σταθεροποίηση αλλα οχι εμφανής βελτίωση~

Ιουνιος 2013: Dr. Kurt Pfützner, Schneverdingen, Germany. Διάγνωση και ταυτόχρονα θεραπεία με το AN-DI Corrector: Νευροφλεγμονη λογω Χρόνιου Lyme. 
Θεραπεία με AN-DI. Παράλληλα βλαστοκύτταρα και βιταμίνες ενδομυικά. Διατροφή. Φυσικοθερ., λογοθεραπεια. 
~ Μικρή βελτίωση κυρίως σε  κατάποση, αναπνοή, δυναμη~

Οκτ. 2013: 2ος κύκλος θεραπείας με Dr. Kurt Pfützner, Schneverdingen, Germany. με το AN-DI Corrector. Παράλληλα βλαστοκύτταρα και βιταμίνες ενδομυικά. Διατροφή. Φυσικοθερ., λογοθεραπεια. 
~ Παραμενει η βελτίωση σε  κατάποση, αναπνοή, επιδείνωση ισορροπίας, αδυναμία αυχένα~

Παράλληλα κάνω βιοσυντονισμό, σταθερά φυσικοθερ./λογοθεραπεια, καθώς και συνεδρίες χειροπρακτικης και κρανιοιερης θεραπείας, ρεφλεξολογια, βελονισμο και άλλες ενεργειακές θεραπείες συχνά. 

~~~ (ενημ. ιστορικού Φεβρ. 2014) ~~~

Ετσι λοιπόν φτάνουμε Μαρτιο 2014 και σε δυο εβδομάδες φεύγω για τον προγραμματισμένο τρίτο κύκλο (και ίσως τελευταίο), της θεραπείας στη Γερμανία. Που πριν 5 μήνες λέγαμε οτι θα πάω χωρίς το αναπηρικό καροτσάκι. Ναι καλα! Ούτε κατα διάνοια. Η ισορροπία μου ειναι σαφώς χειρότερα. "Γιατι τότε πας;" θα μου πείτε. Γιατι δε μ´αρεσει να παρατάω πραγματα στη μέση. Γιατι θελω να με δει ο γιατρος και να μου πει τι γίνεται. Γιατι τον εμπιστεύομαι ως γιατρό και ως άνθρωπο και ξέρω οτι θα κανει τα παντα για να με βοηθήσει. Γιατι επίσης ξέρω οτι αυτο που έχω ειναι ΠΟΛΥ δύσκολο να γιατρευτει και ΑΝ, χρειαζεται χρόνο. Γιατι ελπίζω. Γιατι για την ώρα δεν έχω άλλη επιλογή. 

Όμως αποφάσισα να σταματήσω τα λεπτομερή updates εδω στο μπλογκ. Δε μπορω άλλο να γραφω, να ενθουσιαζομαστε, να περιμένουμε και να μη γίνεται τιποτα. Βαρέθηκα. Βαρέθηκα να επενδύω συναισθηματικά σε θεραπείες και μετα να απογοητεύομαι. Βαρέθηκα να περιμένω κάτι. Ειναι ψυχοφθορο κυρίως οταν τα διαβάζω μετα απο καιρό. Δεν τα παρατάω. Απλα αφήνομαι. Ο,τι γίνει ας γίνει. Δεν τα παρατάω και βασικα, δε συμβιβαζομαι με την αρρώστια. Αφού δε νιώθω άρρωστη μέσα μου, πως να συμβιβαστώ; Ναι, σχεδόν 7 χρόνια μετα, αρνούμαι την κωλοαρρωστια. Lyme; ALS; Ο,τι σκατα ειναι, οπως σκατα και να λέγεται, την αρνούμαι. Βαθιά μέσα μου ξέρω. Ξέρω τι ειναι, γιατι, πως, ποτε το έπαθα, πως θα φύγει. Όμως αν συμβιβαστώ, ξέρω οτι αμεσως μετα θα πεθάνω. Έχω τόση εσωτερική δυναμη που δε μπορει, κάποια στιγμή θα ξεχυλισει και προς τα εξω. Αλλα αυτο χρειαζεται ηρεμία. Και χρόνο. 

Σκέφτομαι οταν γυρίσω απο Γερμανία να μπω σε κάποιο κέντρο αποκατάστασης, ώστε να έχω σε καθημερινή βάση πρόσβαση σε πισίνα, φυσικοθερ. με μηχανήματα, λογοθερ., εργοθεραπεια κλπ. Βέβαια ειναι αρκετά δύσκολο οικονομικά μιας και για να καλύψει το κράτος ζητάει παπάδες, που δεν έχω. Αν καταφέρω επιτέλους να πουλησω το διαμέρισμα μου (έχω γράψει σε παλαιότερο ποστ), θα μπω χωρίς την ανάγκη κανενος βρωμοΕΟΠΠΥ. Τέλος παντων, οποιαδήποτε ιδέα, βοήθεια, feedback, ευπρόσδεκτα οπως παντα. 

Φυσικα το μπλογκ παραμένει ανοιχτό, με την ελπίδα να μπορει να βοηθήσει έστω και έναν άνθρωπο το χρόνο, να βρει πληροφορίες, κουράγιο και συμπαράσταση στο healing path του. 

Φυσικα ισχύει το donation button κι ο λογαριασμός πάνω δεξιά, ΑΝ κάποιος νιώσει την ανάγκη να βοηθήσει στα ατέλειωτα έξοδα. 

Τέλος, ΦΥΣΙΚΑ καθότι Διδυμος, πιθανότατα θα αλλάξω γνώμη και θα ξαναγραψω κάποια στιγμη...μέχρι τότε τα λέμε στα social media :-)

Σας φιλώ και αγαπω!

 

Last post? Enough is enough? Why? What do you mean Georgiako? … I’ll explain and at the end of this post I think you’ll understand. And you will probably agree.

The other day I updated my medical history again. Less descriptive but more comprehensible, full and updated, so that I would post it here, on the “My History” page (after it has been translated in English). Besides, many people, some of them doctors some not, ask me stuff that I have a difficulty remembering, which made the need for the following list imperative. So, let’s do a recap:

 

~~~ Medical History ~~~

 

Sept 2007: First neurological symptom, weakness in left wrist.

 

Novem 2007: Examination by neurologist, no concern, proposition to administer cortisone “to see how it goes”, I refused.

 

Feb 2008: Brain and nape MRI, normal

 

May 2008: Admitted in Eginitio Hospital, Athens. Four day stay, all sorts of examinations. Diagnosis: Motor Neuron Syndrome with no pathological findings. Proposed treatment: None. A re-examination 3 months later was suggested. Already a slight weakness had expanded to the right arm.

 

June 2008: Iridologist. Diagnosis: Inflammation of the pituitary. Proposed treatment: Vitamins, supplements.

At the same time I locally injected ozone injections at the hands at a specified practice.

~Improvement at the hands, beginning of deterioration in walking / balance~

 

Oct. 2008: Gemelli Hospital, Rome, Italy. Neurologist/professor, specialist in ALS. Diagnosis: None (ruled out ALS, since there were no compatible findings).

Proposed treatment: Stay on the vitamins etc that I was already on.

 

May 2009: MRIs once again normal. Holistic neurologist. Diagnosis: Possible pyramidal syndrome. Proposed therapy: Supplements, diet, vitamins, physiotherapy.

 

May 2009: Biophysics-Research, Rome, Italy. A specialized research center for ALS and similar ailments. Diagnosis: Inflammation, fungi, toxins at the pituitary gland (ruled out ALS, for complete lack of compatible findings). Proposed treatment: A protocol of vitamins, conventional and homeopathic medication, supplements.

~Slight improvement on the legs, general deterioration~

 

Jul. 2009: Different holistic doctor.

Diagnosis: Inflammation of the pituitary, oxidation, toxins. Proposed therapy: Supplements, special diet plan, vitamins, acupuncture, physiotherapy.

 

Aug. 2009: Mass. General Hospital, Boston, USA. Diagnosis: Possible ALS. Proposed therapy: Riluzol (Rilutek) and hope!

Nov. 2009: Freiburg Germany, Dr. D. Klinghardt. Διάγνωση: Borrelia (Lyme Disease) manifested in ALS symptoms. Proposed therapy: A five-page protocol of vitamins, medication, intravenousGlutathione and others, herbs. Impossible to implement correctly.

 

Dec. 2009-Apr. 2010: Orthobiotiki + Ticeba (of Germany), Athens. Stem cell therapy (3 injections).

~ No visible alteration ~

 

Dec. 2009 – June 2010: In parallel with the above, I had HBOT (hyperbaric oxygen) session, along with reiki, reflexology.

 

Aug. 2010: IGeneX Lab, California USA. Specialized blood tests. Positive for Lyme Disease. Diagnosis by an American neurologist through extended email communication: Chronic Lyme Disease Stage 3. Proposed treatment (confirmed and prescribed by a Greek doctor that was at the time treating me in parallel): Intravenous antibiotic, medication, supplements. Physiotherapy. HBOT. I had a picc line inserted.

 

Aug. 2011: Nutech Mediworld, N. Delhi India. Stem cell therapy (duration: 2 months). Intravenous antibiotic and vitamins. Physiotherapy, ergotherapy.

~Slight general improvement~

 

Feb. 2012: Nutech Mediworld, N. Delhi India. Second stem cell therapy (duration: 1 month). Intramuscular antibiotic and vitamins. Physiotherapy, ergotherapy.

~Further improvement, especially at walking~

 

June – Nov. 2012: Nutech Mediworld, N. Delhi India. Third stem cell therapy (duration 6 months). Intravenous antibiotic and vitamins. Physiotherapy, ergotherapy. Had a port-a-cath inserted (Aug. 2012) due to lack of visible veins, to administer medication and stem cell.

~Stabilization but no visible improvement~

 

June 2013: Dr. Kurt Pfützner, Schneverdingen, Germany. Diagnosis and at the same time treatment with the AN-DI Corrector: Neuroinflammation caused by chronic Lyme.

Treatment with AN-DI. At the same time, stem cells and vitamins intramuscularly. Diet. Physiotherapy, Logotherapy.

~Slight improvement, mainly in swallowing, breathing, strength~

 

Oct. 2013: 2nd round of treatment with Dr. Kurt Pfützner, Schneverdingen, Germany with the AN-DI Corrector. At the same time, stem cells and vitamins intravenously. Diet. Physiotherapy, logotherapy.

~ The improvement in swallowing and breathing remains, deterioration in balance, weakness in nape~

 

At the same time, I receive bioresonance treatment, and steady treatments of physiotherapy/logotherapy, as well as frequent sessions of chiropractic and craniosacral therapy, reflexology, acupuncture and other energy treatments.

~~~ (history updated Feb. 2014)~~~

 

So here we are, in March 2014, and in two weeks I am leaving for the programmed third round (and possibly last) of my treatment in Germany. For which, five months ago, we said I would be leaving without my wheelchair. Yeah, right! Not even close. My balance isdefinitely worse. “Then why are you going?”, you may ask. Because I don’t like leaving things unfinished. Because I want the doctor to see me and tell me what’s happening. Because I trust him as a doctor and as a human being and I know he will do anything to help me. Because I also know that what I have is VERY difficult to cure, and IF, it takes time. Because I hope. Because for now, I have no choice.

 

But I have decided to stop posting detailed updates here on this blog. I can’t write anymore, watch us all get excited, expect things to no avail I am tired of emotionally investing in treatments and being disappointed. I am tired of waiting for something. It is wearisome, mainly when I read those posts some time later. I am not giving up. I am just letting go. Whatever happens, happens. I am not giving up, and, mainly, I am not settling with the disease. How can I settle, when I don’t feel sick on the inside? Yes, after almost seven years, I deny this shitty disease. Lyme? ALS? Whatever the hell it is, whatever the hell its name is, I deny it. Deep inside, I know. I know what it is, why, how, when it happened, how it will go away. But, if I settle, I know that soon after, I will die. I have so much strength inside of me, that there’s no doubt, one day it will spill over to the outside as well. But that takes peace. And time.

 

I am thinking that, when I return from Germany, I should check into a rehabilitation center, so I can have everyday access to a pool, physiotherapy using machines, logotherapy, ergotherapy etc. Of course, that is financially difficult, since, in order for that to be paid by the state, they ask for a buch of things I do not have. If I finally succeed in selling my apartment (I have written about that in an older post), I will need no stinking EOPYY. Anyway, any idea, help, feedback, are welcome as always.

 

Of course this blog will remain open, in the hope of helping even one person find the information, courage and support needed in their healing path.

 

Of course, the donation button and the bank account above are valid, IF anyone feels the need to help out with the never-ending expenses.

 

Finally, OF COURSE, as a Gemini, I will probably change my mind and write again eventually... Until then, I will see you all at the social media :-)

 

I kiss and love you all!

 

 ~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~

Αλλαγές ~ NewYear2014 Changes

*  Scroll down for English *

Απ'όταν άρχισα να γράφω αυτο το μπλογκ, είχα ορκιστεί να μη γράφω ποτέ οταν νιώθω ψυχολογικά πεσμένη, απογοητευμένη, αδύναμη. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλα οπως δε μ'αρεσει να διαβάζω μιζεροκλαψιαρικα κείμενα που μονο λύπηση προκαλούν, ετσι δε θελω να ειμαι κι απο αυτούς που τα γράφουν. Μη παρεξηγηθώ, ολα τα συναισθήματα υπάρχουν, ειναι ανθρώπινα και μέρος της ζωής και τα αποδέχομαι. Απλα δεν έχω διάθεση να τα μοιράζομαι. Ούτε να τα διαβάζω. 

Ετσι, εκτός απο ελάχιστες νομιζω αναρτήσεις, συνήθως βλέπετε μια χαρούμενη, δυνατή σουπερηρωίδα, που ναι ειμαι εγω αλλα δεν ειμαι κιόλας. Γιατι υπάρχει ειλικρινά ένας απο σας που πιστεύει οτι ειμαι πάντα ετσι;; Αν ναι σας ικετεύω σταματήστε τον!! Θα έπρεπε να ήμουν λοβοτομημενη ή να είχα χάσει τα λογικά που, που καλώς ή κακως (κακώς συχνά) ειναι καλυτερα απο ποτε! 

Διαννοειται κανεις πως ειναι να "χάνεις" το σώμα σου συνεχώς επι 6μιση χρόνια, αλλα συγχρόνως να κερδίζεις στο μυαλο, τη λογική σκέψη, τις νέες γνώσεις, εμπειρίες, πνευματικότητα, να ειναι η μνήμη απίστευτη, η σκέψη ανοιχτή... Και να μη μπορείς να μιλήσεις να μοιραστείς τόσα και τόσα που ΨΟΦΑΣ να πεις; 

Ο περισσότερος κόσμος φυσικα (και ευτυχώς) όχι, δεν το διαννοειται. Ούτε εγω μπορουσα. Και αν μου έδειχναν ένα τρέιλερ της τωρινής ζωής μου πριν απο 6-7 χρόνια, πραγματικά δεν ξέρω που μπορει να εφτανα (απ'τον 6ο όροφο ειναι σίγουρο ε;)...

Γιατι τα γράφω τώρα αυτά θα μου πεις πρωτοχρονιάτικα; Ε γιατι νιώθω χάλια και το μοιράζομαι. Γιατι ετσι γουστάρω. Γιατι το 2014 θα αλλάξουν ολα. Γιατι δεν παει άλλο. Γιατι το γκαντεμο13 μου έμαθε πολλα, με προετοίμασε, με άλλαξε. Καιρός να αλλάξουν ολα λοιπόν. Οπως πρέπει και οπως ή όσο χρειαζεται για τον καθένα. Σύμφωνοι;

Σας φιλώ! 

~~~~~~~~~

Since I started writing in this blog, I had sworn that I would not write while emotionally distressed, disappointed, weak. For no other reason than the fact that, as I don't enjoy reading miserable / whining posts that only cause pity, I also don't like to be one of those that write them. Don't get me wrong, all feelings exist, they are human and part of life, and I accept them. I just don't feel like sharing them. Or reading about them.

So, apart from only a few, I think, posts, what you usually see is a happy, strong superhero, which, yes, is who I am, but then again also not. Because is there really even one of you who believes that this is how I am at all times? If yes, please stop him! I would have to be lobotomized or to have lost my mind, which, for good or ill (for ill, often) is better than ever! 

Can anyone fathom what it is like, to "lose" your body, constantly, for six and a half years, but at the same time win in terms of thinking, logic, new knowledge, experience, spirituality, an incredible memory, an open mind... And not be able to speak and share all those things you are DYING to say? 

Most people, of course (and thankfully so), no, they cannot fathom. I couldn't either. And if someone had shown me a trailer of my life as it is today 6-7 years ago, I really don't know what I might have done (from the 6th floor it is a sure thing, right?)...

You will ask why I am writing all of this on new year's day. Well, because I feel like crap and I am sharing it. Because I feel like it. Because in 2014 everything will change. Because I've had enough. Because stupid 2013 taught me a lot, prepared me, changed me. So it's time everything changed. As it should and as it must, and as much as it has to for everyone. Deal?

Kisses. 

 ~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~j

My Immortal

* Scroll down for English *

Αυτό το τραγούδι δε μου άρεσε ποτε ιδιαίτερα. Το έβρισκα καταθλιπτικό, φωνακλάδικο, καθόλου το στυλ μουσικής που προτιμώ. 

Την περασμένη εβδομάδα όμως είχα μια, ας την πούμε μεταφυσική εμπειρία, ακούγοντας το ξαφνικά στο ραδιόφωνο (όχι στο σπιτι μου). Δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνω κάτι μεταφυσικό τώρα τελευταία, αφού σκέφτομαι ότι ή επιτέλους βρήκα τον ανώτερο θεϊκό μου εαυτό, ή ξερωγω πεθαίνω (χλωμό το 2ο, άρα...χμμμ)!

Σιγα μη σας πω λεπτομέρειες. Απλα θα πω ότι δάκρυσα. Και νομιζω συγχώρεσα. Και δεν ήταν τυχαίο. Δεν υπάρχει τιποτα τυχαίο....

Απολαύστε 

http://youtu.be/Jx1lllkvsW

(Στίχους δες)

~~~~~~~~~~~~~

I never particularly liked this song. I found it depressing, loud, nothing like the  style of music I prefer.

Last week, however, I had a, let's say metaphysical experience, while listening to it on the radio (not in my house). Not the first time I experience something metaphysical lately, thinking that I either finally found my divine higher self, or I'm  dying (not the second, so ... hmmm)!

I will not tell you details. Just say that I cried. And I think forgave. And it was no accident. There are no accidents...

Enjoy

http://youtu.be/Jx1lllkvsW

Η Επιστροφή - Coming back home

* Scroll down for English *

Όπως γνωρίζετε ήδη πολλοί, το περασμένο Σάββατο 4 Οκτ., επέστρεψα απο το 2ο ταξίδι στη Γερμανία όπου ακολουθω μια εναλλακτική, νέα και ελπιδοφόρα θεραπεία. 

Σε αντίθεση με το 1ο ταξίδι τον Ιούνιο, αυτή τη φορά εξουθενωθηκα. Τόσο, που με το που μπήκα σπιτι μου κρεβατωθηκα με ρίγη, πόνους στα κόκαλα και στους μυς, υψηλό πυρετό. Ευτυχώς αυτό κράτησε μόνο 2 μέρες. Οπότε ας το αφήσουμε πίσω. Όπως κάνουμε πλέον με όλα τα αρνητικά που τυχόν μας συμβαίνουν. Ουστ. 

Αυτή τη φορά η θεραπεία εκτός απ'το ΑΝ DI Corrector, ήταν εμπλουτισμένη και με αλλα πράγματα, ένα μηχάνημα λέιζερ, ένα που έκανε μασάζ με δυνατούς υπέρηχους, μια νέα ένεση για το νευρικό σύστημα και φυσικα τα βλαστοκύτταρα. Απο την πρώτη σχεδόν συνεδρία αυτού του 2ου κύκλου, το σώμα μου ανταποκρίθηκε άμεσα. Ο Dr. Pfützner τελικά αποφάνθηκε ότι δε χρειάζεται να ξαναπαω σε 3 μήνες πάλι, αλλα σε 6! Μάλιστα μου είπε ότι σ´αυτη τη φάση τώρα πρέπει να δουλέψω πολυ κι εγω. Το σώμα μου είναι πλέον σχεδόν έτοιμο. Πρέπει να το επανεκπαιδευσω και να το δυναμωσω. Σκληρή δουλειά λοιπόν με Κατερίνα, Ελλήνα και Γιωτα, dream team φυσικοθεραπειας, χειροπρακτικης και λογοθεραπείας. Και ο στόχος είναι στο επόμενο ραντεβου με τον Dr. Pfützner τέλος Μαρτίου 2014, να πάω χωρίς το αναπηρικό καρότσι. Έστω με το πι. Σιγα σιγα. Χιουρέιιι!

Την άνοιξη εξάλλου το αγαπημένο μου Σνιβερντίνγκεν θα είναι πιο ζεστό, έτοιμο για να βολτάρω και να το απολαύσω. Τι καλα! Σκέφτομαι, ειμαι τόσο τυχερή που βλέπω πια την ομορφιά σε κάθε τι. Πόσο κρίμα να μην βλέπουμε πέρα απο τη μύτη μας και τον μικρόκοσμο μας και να απορρίπτουμε με ευκολία τα πάντα. Ως ένα βαθμό το έκανα κι εγω παλιότερα. Όμως τώρα νιώθω ευτυχισμένη... Γιατι ΒΛΕΠΩ. Βλέπω την ομορφιά. Μυρίζω. Αισθάνομαι. Ακούω. Εκτιμώ. Ειμαι θετική και ανοιχτή σε καινουρια πραγματα. Ζω. Και έτσι όλα αλλάζουν. Γίνονται πάντα αυτά που θέλω. Είναι "θεόκουφο" ναι. Αλλα ισχύει. Η προστασία που λέγαμε; Ε, απο μέσα μας είναι τελικά. 

Σας φιλώ!

~~~~~~~~~~~~~~~~

As many of you already know, last Saturday, Oct. 4^th, I returned from my second trip to Germany, where I follow an alternative, new and full of promise treatment.

Unlike the first trip, in June, this time exhausted me. So much so, that, upon my return home, I fell ill with shivers, aching bones and muscles, and a high fever. Thankfully, that only lasted two days. So, let’s leave it behind. As we do with everything negative that might happen to us.

This time, apart from the AN DI Corrector, the therapy had been enriched with other things as well, a laser machine, a machine that gave a massage using strong ultrasounds, a new injection for the nervous system and, of course, the stem cells. From practically the first session of this second cycle, my body responded immediately. Dr. Pfützner came to decide that I don’t need to return in three months, but in six! Not only that, but he said to me that, in this phase, I need to work a lot on my own. My body is now almost completely ready. I have to retrain it and strengthen it. So, it will be hard work with Katerina, Elina and Yiota, the dream team of physiotherapy, chiropractic and speech therapy. And our goal is that, on my next appointment with dr. Pfützner, at the end of March 2014, I will show up without my wheelchair. Even if that means that I will go with the walker. Slowly. Hooray!

Besides, in spring, my beloved Schneverdingen will be warmer, ready for me to take strolls and enjoy. How nice! I’m thinking, I’m so lucky that I can see the beauty in everything. It is so sad that we can’t see beyond our own nose and our own microcosm and easily reject everything. Up to a point, I used to do the same thing. But now, I feel happy... Because, I SEE. I see the beauty. I smell. I feel. I hear. I appreciate. I am positive and open to new things. I live. And so, everything changes. It always becomes what I want it to be. It’s crazy weird, yes. But it’s true. That protection we talked about? Well, it seems that it comes from within.

 

Kisses!

 

 ~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~

Germany / End of week1 - Εβδομάδα1

* Scroll down for English *

Τελείωσε η πρώτη εβδομάδα, ακολουθεί Σαββατοκύριακο ξεκούρασης και η δεύτερη και τελευταία εβδομάδα στο Σνιβερντίνγκεν. Όταν καταφέρω να πω αυτό το όνομα όσο εύκολα το γράφω και το τραγουδάω απο μέσα μου, ε τότε αναμφίβολα θα είμαι υγιέστατη! Σνι σνι σνιβερντίνγκεν με παχύ το σνι παρακαλώ. 

Όλα κυλάνε κανονικά εδώ λοιπόν, οι θεραπείες με εξαντλουν αλλα είναι αναμενόμενο. Ο καιρός είναι μια χαρα, σήμερα μάλιστα μετά το γιατρό γυρίσαμε στην πανσιον ποδαράτες. Η Αννα δηλαδή, εγω στο ρημαδοαμαξίδιο. Ήλιος, λίγο κρύο, ο τέλειος καιρός.

Προχθές βγήκαμε βράδυ! Η ιδιοκτήτρια της πανσιον γλυκιά Χελγκα, μας κέρασε έξοδο, μας πήγε στο μπαρ Λα Χαμπανα, που είχε βραδιά λάιβ μπλουζ. Ο Αμερικανικος Νοτος στο Σνι σνι Σνιβερντίνγκεν. Ήταν υπέροχα! Δυο τύποι, ένας στο πιάνο κι ένας με φυσαρμονικα, ένα γεμάτο μαγαζί, μες το κέφι και την καλη διάθεση. Είπαν κάποια πολυ αγαπημένα τραγούδια, μια δυο φορές δάκρυσα δεν το κρύβω, ήθελα με όλο μου το είναι να σηκωθώ να χορέψω και να χειροκροτησω. Φαντάσου δηλαδή να πάω ποτε σε λάιβ αγαπημένου μου καλλιτέχνη. Αστο Τζαστιν Τιμπερλέικ μου, όταν γίνω καλα θα σε δω, τώρα θα έχουμε δράματα!!

Που θα μου παει... Όπως μου έγραψε και χθες αγαπημένη σοφή φίλη: "Έχεις δυνατή ψυχή και το ξέρω! Επέτρεψε και στο σώμα σου να ακολουθήσει αυτή τη δύναμη! :))". Που θα μου παει...

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

The first week is now in the past, what follows is a weekend of rest and the second and last week in Schneverdingen. When I am able to say that name as easily as I write it and sing it to myself, well, then, no doubt, I will be absolutely healthy! Schne Schne Schneverdingen, and the schne is heavy, too!

So, everything is normal here, the therapies are exhausting me, but that was anticipated. The weather is fine, today we even returned on foot from the doctor’s. That is, Anna walked, I was on the stupid wheelchair. Sun, a little bit of cold, the perfect weather.

Two nights ago we went out! The owner of the guesthouse, sweet Helga, bought us a night out, she took us to the bar La Habana that had a live blues night. The American South in Sche Schne Schneverdingen. It was wonderful! Two guys, one on the piano and the other one with a harmonica, a packed place, everyone in good spirits and in a great mood. They sang some songs I love, once or twice it brought tears to my eyes, I will not hide it, I wanted to my very core to get up and dance and applaud. I mean, imagine what will happen if I ever go to a show by a favorite artist. Forget it, dear Justin Timberlake, I will come see you when I am well, or there will be drama!!

But you’ll see… As a dear wise friend wrote to me yesterday: “You have a strong soul and I know it! Allow your body to follow that strength! :))”. You’ll see…

~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~

Ταξίδι Γερμανία 2 ~ Germany trip 2

* Scroll down for English * 

Και πάλι εδώ λοιπόν. Γερμανία, αυτή τη φορά με κρύο, σύννεφα, άλλα χρώματα, καινούργια συνοδό, όμως με την ίδια ελπίδα και αποφασιστικότητα. 

Το ταξίδι με Suisse και στάση στη Ζυριχη ήταν άψογο. Μόνο φυσσουνες, ηρεμία και εξυπηρετικοι υπάλληλοι σε αντίθεση με το πρώτο ταξίδι τον Ιούνιο, με τις σκάλες και τα πουλμανακια στο αχανές αεροδρόμιο του Μονάχου. 

Στην πολυαγαπημένη πανσιον Blumen Villa όλα είναι όπως τα είχα αφήσει.

Λίγη ψυχρα κάνει έξω οποτε δεν έχει ηλιοθεραπεία το προγραμμα, αλλα ήδη η πρώτη βόλτα έξω έγινε. Καθαρός αέρας υπέροχος!

Ο Dr. Pfützner με βρήκε λίγο καλύτερα απο την προηγούμενη φορά, τα αντανακλαστικά μου βελτιωμένα, η νευρική λειτουργία ελαφρώς καλύτερη, αλλα στην ερώτηση μου ΕΓΩ ποτε θα νιώσω τη βελτίωση, είπε ότι ίσως πάρει και 2 χρόνια όλη η ιστορία καθώς η ζημιά είναι μεγάλη και θέλει χρόνο. Τι να κάνω; Εκτός απο υπομονή και ο,τι περνάει απο το χέρι μου, ΤΙ ΑΛΛΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΝΩ;

Μου λέτε ότι έχω δύναμη. Ώρες ώρες όμως αναρωτιέμαι. Τι διαφορετικό κάνω εγω; Έχω επιλογή μήπως; Έχω σιχαθει να μην μπορω να αυτοεξυπηρετηθώ, να μην είμαι η ελεύθερη και ανεξάρτητη γυναίκα που αισθάνομαι, να με φροντίζουν και να μου μιλάνε σα να είμαι 5χρονο, να μη μπορω να δρασω, να τρέξω, να τραγουδήσω, να ερωτευτώ, να με ερωτευτουν, να ζήσω διαολε!

Καμμία επιλογή. Μονόδρομος και όπου βγάλει. Δύναμη. Α και τραχανάς Ευρυτανίας με μπόλικο γερμανικό βούτυρο, τορτελινια με ρικοτα, κολοκυθοκεφτεδες, παγωτό, κομπόστα μήλου, και που εισαι ακόμα. Σήμερα λέει θα φάμε σουτζουκακια. 

Σας φιλώ για την ώρα...

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~

So, here I am again. Germany, this time in cold weather, clouds, different colors, a new caregiver, but with the same hope and determination.

The trip, with Suisse via Zurich, was flawless. Only loading bridges, calm and helpful employees, a sharp contrast to the first trip in June, with the stairs and the buses in the vast Munich airport.

At my beloved Blumen Villa guesthouse everything is as I left it. It is a bit chilly outside, so no sunbathing in the program, but I already took a first stroll outside. Beautiful clean air!

Dr. Pfützner thought I was a little better than last time, my reflexes have improved, my nervous system works slightly better, but when I asked him when this improvement will be evident to ME, he said the whole thing might take up to 2 years, since the damage is extensive and takes time. What else can I do? Other than be patient and do whatever I can, WHAT ELSE CAN I DO?

You tell me I am strong. But sometimes I wonder. What can I do differently? What choice do I have? I am sick and tired of not being able to take care of myself, of not being the free and independent woman I feel I am, of being taken care of and talked to like I am a 5-year-old, of not being able to act, run, sing, fall in love, of not having someone fall in love with me, of not being able to live, damn it!

No choice. It is an one-way street, and wherever that takes me. Strength. Oh, and trahanas from Evritania, with loads of german butter, tortellini with ricotta, kolokithokeftedes, ice cream, apple compote, and so much more.

I kiss you for now…

~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~

End of summer update ~ Αλλαγές

* Scroll down for English *

Μόλις τελείωσε και η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου κι εγω ανυπομονώ να τελειώσει επιτελους το καλοκαίρι (ναι ναι εγω που ζούσα για το καλοκαίρι). Δεν αντέχω πια καθόλου τη ζέστη, τι να κάνω; Θέλω κρύο και αγκαλιές! Και κυρίως θέλω δράση! Αυτή η αδράνεια του καλοκαιριού με κούρασε. 

Απο την ημέρα που επέστρεψα απο το ταξίδι στη Γερμανία έχω αλλάξει αρκετά πράγματα. Καταρχήν έκανα τα 2 τατουάζ που σκεφτόμουν και ήθελα εδώ και πολυ καιρό να κάνω. Είναι υπέροχα για μένα, μου δίνουν δύναμη και τα λατρευω! Ανυπομονώ να δυναμωσει λίγο το σωμα μου, για να κάνω το τρίτο που θέλω, που θα είναι λίγο μεγαλύτερο, αλλα επίσης σημαντικό και συμβολικό. Θα σας τα πω όταν έρθει η ώρα. 

Κατα τα αλλα διάβασα πολυ. Κι όταν λέω διάβασα εννοώ ebooks, audiobooks, μιας και εδώ και λίγα χρόνια δεν μπορω να κρατησω βιβλίο. Τα χέρια και οι καρποί μου κυρίως δε με διευκολύνουν. Ευτυχώς η τεχνολογία και οι touch screens με έχουν σώσει. Το mini iPad είναι ο καλύτερος μου φίλος. Μετά τον Πεπε φυσικά! (αστειευομαι, σταματήστε με κάποιος!). 

Αν λοιπόν αντιμετωπίζετε εσείς (ή κάποιος που αγαπάτε) μικρο ή μεγαλο πρόβλημα υγείας, αν είστε στα ιατρικά επαγγελματα, ή αν απλά ενδιαφερεστε να διευρυνετε λίγο τον τροπο σκέψης σας, συνιστώ τα παρακάτω βιβλία:

"This Is How I Save My Life" - Amy B. Scher

"Mind Over Medicine" - Lissa Rankin M.D.

"Heal Your Body"

"All Is Well"

"I Can Do It" (all 3 by Louise Hay)

"The Power" - Rhonda Byrne

"Spontaneous Healing" - Andrew Weil M.D. 

Ναι είναι στα αγγλικά αλλα φαντάζομαι κάποια απο αυτά θα υπάρχουν και σε ελληνική μετάφραση. Αυτά τα βιβλία, μαζί με κάποια αλλα πράγματα και ανθρώπους, με βοηθούν παρα πολυ να δω απο άλλη οπτική γωνία τις ασθένειες, τη ζωή συνολικά, τον εαυτό μου. Λεπτομέρειες όταν έρθει η ώρα (ΚΑΙ για αυτό). 

Ωρες ώρες σκέφτομαι πόσο κρίμα που δεν είχα όλες αυτές τις πληροφορίες 6-10 χρόνια πριν. Σίγουρα δεν θα είχα φτάσει στο αναπηρικό καροτσάκι και θα είχα φύγει μακριά απο κάποιες τοξικές και "αρρωστες" καταστάσεις της τότε ζωής. Σιγουρα. Αλλα πάλι, προφανώς έτσι έπρεπε να γίνει, όλα είναι μαθήματα ζωής και μας είναι -δυστυχώς κάποιες φορές- απαραίτητα. Το πιστεύω απόλυτα. 

Στις 22 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιήσω το 2ο ταξίδι στη Γερμανία για τη συνέχιση της θεραπείας με τον Dr. Pfützner και το AN DI Corrector (πληροφ. ΕΔΩ). Αποφάσισα να μην πάω ξανά στην Ινδία για την ώρα, μιας και νιώθω μέσα μου ότι πρέπει να δώσω χρόνο και χρήμα στη νέα θεραπεία. Η Dr Shroff και η κλινική της με βοήθησαν παρα πολυ, όχι μόνο να σταθεροποιησω την κατάσταση μου, αλλα και να ζήσω απίστευτες και αξέχαστες εμπειρίες. Θεωρώ το Δελχι δεύτερο σπιτι μου και έχω αποκτήσει σχέσεις ζωής λόγω των ταξιδιών μου εκεί. Παρόλα αυτά, υπάρχει μεγάλη δυσκολία πλέον να βρω συνοδούς για τόσο μακριά και για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όσο απαιτούν οι θεραπείες εκεί. Μιμικα, Θοδωρη και Κατερινα, η ευγνωμοσύνη είναι μικρή λέξη για να περιγράψω τα συναισθήματα μου όταν θυμάμαι τη ζωή μας στη Nutech. Κυρίως για τα μαλλιά!! 

Ετσι λοιπόν με την πολυτιμη βοήθεια όλων σας, τα χρήματα που μαζεύτηκαν στην τελευταία προσπάθεια τον περασμένο Φεβρουάριο πανε στις νέες θεραπείες που ανακάλυψα και το ταξίδι προς την απόλυτη υγεία συνεχίζεται. Στη Γερμανία αυτή τη φορά θα μείνω 2 εβδομάδες αντί για 3 που απαιτούσε η πρώτη φάση της θεραπείας. Θα σας κρατάω ενήμερους φυσικά όπως και στο πρώτο ταξίδι. Εννοείται πως αν κάποιος επιθυμεί να συνεισφέρει στα ατελείωτα ιατρικά έξοδα και να με βοηθήσει να ανταπεξερχομαι, μπορεί ανα πάσα στιγμή να χρησιμοποιεί το Paypal donation button ή τον λογαριασμό στην Τράπεζα Πειραιώς (πάνω δεξιά στη σελίδα που διαβάζετε). Δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να εργαστώ (ακόμα), αλλα περιμένω τη στιγμή με ανυπομονησία. 

Σας φιλώ και σας εύχομαι καλό φθινόπωρο με χαμόγελο!

~~~~~~~~~~~

The last week of August is finally over and I can't wait for summer to finally end (yes, yes, I, who lived for summer). I can no longer take the heat, what else can I do? I want cold and hugs! And, mainly, I want action! That summer inertia got me tired.

From the day I returned from Germany I have changed a number of things. To begin with, I got the two tattoos I was thinking of and had wanted to get for a long time. They are wonderful for me, they give me strength and I adore them! I can't wait for my body to grow stronger, so that I can get the third one I want, which will be a little bigger, but also important and symbolic. I will tell you about them when the time comes. 

As far as everything else is concerned, I did a lot of reading. And, by reading, I mean ebooks, audiobooks, since, for a few years now, I can't hold a book. My hands and, mainly, my wrists don't make it easy for me. Fortunately, technology and touch screens have saved me. The iPad mini is my best friend. After Pepe of course! (I am kidding, somebody stop me!)

So, if any of you (or someone you love) face a health problem, big or small, if you are in the medical profession or simply are interested in expanding your way of thinking, I recommend the following books: 

"This Is How I Save My Life" - Amy B. Scher

"Mind Over Medicine" - Lissa Rankin M.D.

"Heal Your Body"

"All Is Well"

"I Can Do It" (all 3 by Louise Hay)

"The Power" - Rhonda Byrne

"Spontaneous Healing" - Andrew Weil M.D. 

Yes, they are in English, but I imagine some of them can also be found translated in Greek. These books, along with some other things and some people, help me a lot to see diseases, life in total, myself, through different eyes. More details on that when the time comes (on that as well!)

Sometimes I think of how sad it is that I did not know all this 6-10 years ago. I certainly would not have ended up in a wheelchair and I would have distanced myself from some toxic and "sick" situations in my life back in those days. Surely. But then again, obviously this was how things had to happen, everything is a lesson in life and - unfortunately, sometimes - necessary. I believe that with all my heart. 

On September 22nd I will go on my second trip to Germany to continue my treatment with Dr. Pfützner and the AN DI Corrector (info HERE). I have decided not to return to India for now, since I feel that I have to give the new treatment time and money. Dr. Shroff and her clinic helped me very much, not only to stabilize my condition but also to have incredible and unforgettable experiences. I consider Delhi to be my second home and I have developed life-long relationships due to my trips there. Nevertheless, it is getting harder and harder to find caregivers to accompany me this far and for such a long time as required by the treatments there. Mimika, Thodori and Katerina, gratitude is too small of a word to describe my feelings when I think of our life at Nutech. Mainly because of the hair!!

So, with the valuable help of all of you, the money gathered during our last effort, last February, will pay for the new treatments I discovered, and the trip towards total health continues. This time, I will stay I Germany for two weeks instead of three that the first phase of the treatment required. Of course, I will keep you updated, like I did during the first trip. 

It goes without saying that if someone wishes to contribute to the never ending medical expenses and help me cope, can always use the Paypal Donation Button or the account at Piraeus Bank (on the right top corner of this page). Unfortunately, I am in no position to work (yet), but I can't wait for that moment. 

Kisses and smiles for the upcoming Fall season!

~ Translated by Mizz Teaque (@missteaque1) ~

Τι είναι η θεραπεία με το AN-DI (& videos)

* Scroll down for English *

Επειδή όλο και περισσότεροι με ρωτάτε τι έκανα στη Γερμανία (εκτός απο ηλιοθεραπεία στας εξοχάς), και επειδη βλέπω ενδιαφέρον και μέλλον στη συγκεκριμένη θεραπεία, οριστε λοιπον πληροφορίες:

Το AN-DI Energetic Corrector είναι ένα ενεργειακό μέσο/συσκευή, η οποία δεν αγγίζει φυσικά το βιολογικό αντικείμενο (π.χ. το σώμα), αλλά προκαλεί μια φωταύγεια στα "βιολογικά ενεργά σημεία" (ΒΑΡ) και α) δείχνει τα αποτελέσματα της συχνότητας του ορατού φάσματος, και β) ταυτόχρονα τα αντιμετωπίζει και τα διορθώνει. 

Η λειτουργία του AN-DI Energetic Corrector (ενεργητικού διορθωτή) βασίζεται στην ηλεκτρική ταλάντωση. Όλα τα όντα έχουν την ίδια ηλεκτρική ισχύ τάσης και οι ταλαντώσεις τους καταγράφονται μέσω των περιοδικά υψηλών δονησεων των ηλεκτρικα φορτωμενων σωματιδίων. Η διαφορετική συμπεριφορά των ηλεκτρικά φορτωμένων σωματιδίων, φαίνεται από τη φωταύγεια των ΒΑΡs σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Μια ημι-περιοδική υψηλή δόνηση ευδιάκριτα φορτωμένων σωματιδίων δημιουργείται, με την ηλεκτρική ταλάντωση (κατά τις εξόδους των ηλεκτροδίων), έτσι ώστε η θέση της κρούσης να εμφανίζεται αυτόματα. Η επίδραση αυτών των σωματιδίων λαμβάνει χώρα από 5 έως 20 cm πάνω από την επιφάνεια του σώματος. Αυτό προκαλεί τη φωταύγεια των ΒΑΡs στην επιφάνεια του ζώντος οργανισμού.

Αυτά τα BAPs περιέχουν πληροφορίες σχετικά με την παθολογία ενός οργάνου (ή ομάδα οργάνων), για το παρόν, από το παρελθόν, αλλά και για το μέλλον, επιτρέποντας έτσι την έγκαιρη διάγνωση. Η διόρθωση πραγματοποιείται αυτόματα κατά την εξέταση των σημείων, όσο μεταφέρονται οι πληροφορίες της παθολογιας του ατόμου. 

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το AN-DI, πως είναι δυνατό να επιδιορθωσει κατεστραμμένα κύτταρα και πως μπορει να αντιμετωπίσει χρόνιες και σοβαρές παθήσεις, θα βρείτε στο site: 

http://www.baltimed.de/engish/index.html

Ή μπορείτε να επικοινωνήσετε (στα αγγλικα και γερμανικά) με τον Dr. Pfützner μέσω email ή τηλεφωνικά: 

info@baltimed.de

+49 (0) 5193 9746301

Στο video ο γιατρός εξηγεί:

http://youtu.be/qIu8Dc8xtn4

Εγω, κατα τη διάρκεια μιας θεραπείας με AN-DI Corrector:

http://youtu.be/TIdB0-8smtE

Για τη δική μου περίπτωση έγινε ένας κύκλος 12 συνεδριών (4 την εβδομάδα x 3 εβδομάδες). Τα αποτελέσματα πρέπει να αρχίσουν να φαίνονται σε 3 εβδομάδες απο την τελευταία συνεδρία. Μου συστήθηκε να προσέχω τη διατροφή μου που πρέπει να είναι αλκαλικη όσο γίνεται, να συνεχίσω τακτικά φυσικοθεραπεια και λογοθεραπεια και να παίρνω τα ακόλουθα σκευάσματα/συμπληρώματα:

Calypso Nahrungsergänzungsmittel

Calciumcolaminphosphat

Calmvalera Hevert

Hewekliman Complex

Prospan

LaVita juice

Εγω πρόσθεσα τον διαλογισμό που άρχισα τακτικά, τη θετικη διάθεση, πολυ νερό και βιολογικά τσαγια. 

Προβλέπεται να επιστρέψω στη Γερμανία για τον δεύτερο κύκλο θεραπειών, διάρκειας 2 εβδομαδων, στις 23 Σεπτεμβρίου. 

Να υπενθυμίσω εδώ ότι, όπως και σε όλο το ιστολόγιο Georgia's healing path, απλα περιγράφω τις εμπειρίες μου και σε καμμια περίπτωση δε συμβουλευω ή συστήνω. 

Because many of you ask me what I did in Germany (apart from sunbathing in the countryside), and since I see future and interest in this therapy, here's more information:

The AN-DI Energetic Corrector is an energetically active instrument/apparatus, which isn’t physically touching the biological object (e. g. body), but evokes a luminescence in the “biological active points” (BAP) and a) shows results in the frequency of the visible spectrum and b) in the mean time treats and corrects them.
The working of the AN-DI energetic Corrector is based on electric oscillation. All beings have an identical electrical voltage effect and their oscillations are recorded through periodic top vibrations of electric loaded particles. The different behaviour of the electrically loaded particles is shown by the luminescence of the BAP`s in all living organisms. A quasi-periodic top vibration of distinctly loaded particles is created, with the electric oscillation (within the exits of the electrodes), so that the location of impact is automatically shown. The impact of these particles takes place from 5 to 20 cm above the surface of the body. This evokes the luminescence of the BAP`s on the surface of the living organism.

These BAP`s contain information about the pathology of an organ, or group of organs, for the present, from the past and also for the future, allowing an early diagnosis. The correction automatically takes place during the examination of the points while the pathological information is being transmitted. 

More information about the AN-DI, its possibility to repair damaged cells and how it  can treat chronic and severe conditions, you can find here:  

http://www.baltimed.de/engish/index.html

Or you can contact (English and German) Dr. Pfützner via email or telephone:

info@baltimed.de

+49 (0) 5193 9746301

Dr. Kurt Pfützner:

http://youtu.be/qIu8Dc8xtn4

Me, during treatment:

http://youtu.be/TIdB0-8smtE

For my case, the first cycle was 12 sessions (four per week x 3 weeks). Results should begin to appear in three weeks after the last session. I have been advised to watch my diet to be as alkaline as possible, continue regularly Physiotherapy and Speech therapy and be on the following supplements:

Calypso Nahrungsergänzungsmittel

Calciumcolaminphosphat

Calmvalera Hevert

Hewekliman Complex

Prospan

LaVita juice

I added meditation that I began performing daily, positive mood, lots of water and organic teas.

Planned to return to Germany for the second treatment cycle of 2 weeks, on September 23.

Let me remind here that, as in all this blog, I merely describe my experiences and NOT in any case advise or recommend anything.